TÜRKİYE
"Türk" ya da "Türük" sözcüklerinin tarihte bilinen ilk kullanımına Orta Asya'da Göktürkler tarafından Göktürk alfabesi kullanılarak sekizinci yüzyılda dikilen Orhun Yazıtları'nda rastlandı. Sözcüğün günümüzdeki halinin orijinali ilk kez 12. yüzyılda İtalyanlar tarafından Orta Çağ Latincesi kullanılarak Turchia veya Turcmenia şekillerinde oluşturuldu. Bunların yanı sıra Orta Çağ'ın Alman seyyahları bölgeyi Turkei veya Tirkenland şeklinde, Fransızlar ise Turquie şeklinde andı.
Sözcüğün Yunanca soydaşı Tourkia, Bizans imparatoru ve bilgini VII. Konstantin Porfirogennetos tarafından De Administrando Imperio kitabında kullanıldı. Ancak imparator buradaki "Türk" kullanımlarıyla Macarları kastetti. Benzer şekilde Bizans kaynakları, Karadeniz ile Hazar Denizi'nin kuzeyinde ömür süren bir Türk devleti olan Hazar Kağanlığı için de Tourkia (Türklerin ülkesi) sözcüğünü kullandı. Osmanlı İmparatorluğu ise kendi çağdaşı olan diğer ülkeler tarafından zaman zaman Türkiye veya Türk İmparatorluğu şeklinde anıldı.
FRANSA
Fransa’nın ismi de aynı bölgede daha önce yaşamış olan ve Fransızların atası olarak bilinen Frank’lardan gelmektedir.
İNGİLTERE
İngiliz toplumunun kökeni Anglo’lara dayanmaktadır. Sözcük etimolojik olarak Anglo + terra (toprak) olarak türetilmiştir. Yani İngiltere ismi Anglo Toprakları anlamına gelmektedir.
AVUSTURYA
Ülke kendisine “Österreich” ismini vermektedir. Almanca’da “öster” sözcüğü “doğu” anlamına gelmektedir. “Reich” sözcüğü ise yine Almanca’da “krallık, devlet” anlamlarına gelmektedir. Yani Avusturya ismi “doğu krallığı” anlamına gelmektedir.
UKRAYNA
Ukrayna dilinde “sınır toprakları, sınır ülkesi” anlamına gelmektedir. Önceden beri Rusların batıdaki en önemli sınırları bu topraklar üzerinde bulunuyordu. Bu nedenle bu ismi almış olduğu düşünülmektedir.